Adın neydi ? Nerden çıktın karşıma , bilemiyorum ! Ama bana ayak üzeri sattığın o kalem sana bu mesajı gönderdi .
Yağmurulu bir cumartesi sdabahı , otobüse yetişmek için çarşının içine doğru hızlıca yürürken karşıma çıktı . " Pardon, bir kalem alırmısınız ? " ben duraksayıncada " Yalnızca elli kuruş " dedi o kırılgan ve ürkek ses tonuyla . Oysa önüme geçip elini uzattığında açıkçası onun dilenci olabileceğini düşünüp hiç oralı olmadan yürüyecektim . Ancak kalemi görünce durudum ve " Bravo , en azından kalem satıyorsun , o halde ver birtane " dedim ve aldım , kalemi cebime koydum ve çarşıya doğru yürüdüm ...
Otobüse yetiştim , yola çıktık , yağmurlu bir günde camdan bir süre dışarıyı izledim sonra okuduğum kitap sayfalarından dikkatimi çeken bir kısmı işaretlemek için elimi cebime attınca o kalemi buldum .
O an düşündüm , acaba o sokak kızı sattığı şu elli kuruşluk kalemin gücünü biliyor mu ? Bilir mi ki elli kuruşluk bir kalemin dünyayı değiştirebilecek güce sahip olduğunu ? Bilir mi ailesi ya da yaşadığı toplum ona , o kalemi satmak yerine o kalemle yazmayı öğretseydi şimdi o kız sokaklarda yağmurlu ve soğuk sabahlarda üşüyerek elli kuruşa kalem satmak zorunda kalır mıydı ?
Kitaptaki alıntıyı işaretlerken , elimdeki kaleme birdaha baktım , aklımdan geçen düşüncelerle , o sokağı gördüm , bir kız elinde bir kutu kalemle ıslanarak yürüyordu ...
Bu düşüncelerimi kaleme aktarmak istedim ve diledim ki kalemin ucundan kağıda akan mavi tükenmez mürekkebi o kızın en azından ruhunu ısıtabilsin ve inandım ki yazının gücünde insanı ısıtacak bir sıcaklık mutlaka vardır ...
Aylak Adam Mart 2012
